mensen lopen je voorbij,
niemand loopt aan je zei.
ze kijken je aan,
maar zien je niet staan.
Hoeveel tranen er ook zijn,
Ze zien niet je pijn.
Niemand vraagt wat er is,
Je voelt je goed mis.
Je voelt je als lucht,
Van een ongewenste zucht.
Je voelt je niet nodig,
Helemaal overbodig.
Je hoofd hangt naar onder,
Je ogen kijken somber.
Handen in de zakken,
Je knieën die knakken.
Een traan over je wang,
Diep van binnen heel bang.
Je wilt een hand grijpen,
en bij die persoon blijven.
Maar ze draaien hun rug,
En slaan een zucht.
Weer nieuw verlies,
Weer nieuw verdriet.
Maar er komt een dag,
Dan heb jij ook een lach.
Ze zien jouw schoonheid
En willen jouw vrijheid.
Auteur: Darcy Avel | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 16 september 2006 | ||
Thema's: |