Als je maar weet
Als je maar weet.
Ik wil dat je weet dat ik van jou mannier van lachen hou.
Dat ik je dicht bij me wil houden om je pijn weg te nemen.
Ik wil dat je weet dat ik je foto bij me hou.
Niet wetend of dat me pijn verzacht.
Want ik ben gebroken als ik niet bij je ben.
Ik wil je zien lachen en dan genieten van je gezicht
Ik wil je nog dichter bij je zijn dat licht.
Ik wil niet je foto maar ik wil jou.
Want alleen jij kan die pijn verzachten,
Die ik heb als ik niet bij je ben.
Binnenkort zal ik die lach weer kunnen zien.
Dan kan ik je in mijn armen houden.
Kunnen er nieuwe foto’s gemaakt worden.
Voor de tijden dat ik niet bij je ben.
En dan maar hopen dat de herinnering blijvend is.
Reacties op dit gedicht
| ~*louise*~: | Dinsdag, oktober 10, 2006 22:24 |
| heel heel erg mooi meis! ben blij dat je hem spoedig weer ziet!:D Heeft hij dit gedicht al gelezen, weet zeker dat ie erg zou blozen:P kus loes |
|
| Marianisgek: | Donderdag, september 21, 2006 17:33 |
| Erg mooi... 1 ding, het is manier en niet mannier ;) |
|
| dishesqueen: | Zaterdag, september 16, 2006 14:43 |
| in 1 woord: prachtig! graag gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ameris | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2006 | ||
| Thema's: | ||