Aan de rand van de roedel sloeg ik gade
in de schaduw van de huilende eenzaat
die eigenlijk niets meer te zoeken heeft
dan wentelen in de drek van eigen gelijk
ik zou hem mijn nek nimmer ontbloten
maar evenmin mijn tanden vertonen
zolang op scherp gestelde zintuigen
geen gevaar voor mijn naasten voelden
zelfs terugblaffen ging ik me ontzeggen
en het gif van mijn blik weerhouden
tot vandaag, nu scherp ik mijn klauwen
en rijzen mijn haren dreigend te berge.
HIJ&ZIJ: | Dinsdag, september 19, 2006 14:48 |
Einde vind ik subliem, herken dat wel, dat je haren letterlijk rechtop gaan staan van iemand, brrrrrrr, attack! |
|
Black Lord: | Maandag, september 18, 2006 14:15 |
grom tot bergen sidderen ontbloot tanden spin als een poes waak in het oog van een orkaan en blus met een glimlach het vuur van de overwinning warme groet ***Wim**** |
|
Mathilde: | Zondag, september 17, 2006 22:03 |
je zou d''r bang van worden! voorzichtig kusje |
|
choca: | Zondag, september 17, 2006 11:01 |
Wow was je boos? maar je positie mag veranderen.Liefs mieke |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 september 2006 | ||
Thema's: |