Lang gekoesterde gevoelens
waren toen der tijd al verdwenen
nog voordat de verlangens
ook maar een beetje ingewilligd waren.
Op gebied van liefde gaf jij mij niks,
Mijn grootste hobby nam jij me af
Om voor jezelf te kwadrateren
Maar je had er tenslotte voor gewerkt.
Wie ben ik om er dan iets van te zeggen
8 lange, of misschien ook wel korte jaren later
ben jij toen verassend genoeg niet vergeten,
of anders gezegt, ik zit nog in je gedachten
en denk je zelfs terug aan toen
Dankje voor je bedankje, en al je woorden,
het voelde weer even, als toen, ouwehoeren.
Maar ook jij bent niet diegene die kan vertellen
hoe liefde eigenlijk voelt. -Ik heb geen idee-
Dat is ook niet jou taak, niet mijn verwachting,
maar wel mijn hoop en verlangen, van iemand...