Even was alles goed
Even was alles goed.
Ik wou niet teveel hopen,
Maar deed het toch.
Maar deed het toch.
Wist van een vriend,
Voelde hem alleen niet.
Voelde hem alleen niet.
Onverteld door jou,
was ik in verwarring.
was ik in verwarring.
Zag je steeds meer
jezelf worden.
jezelf worden.
Zag je liggen,
liggen op mijn bank.
liggen op mijn bank.
Zag je slapen,
Slapen op mijn schoot.
Slapen op mijn schoot.
Zag je mooier worden
en wist dat het waar was.
en wist dat het waar was.
Ik was van je gaan houden.
Ik liet mezelf gaan.
Jij liet mij begaan.
Jij liet mij begaan.
Verteld over je vriend
was mijn gevoel gemengd.
was mijn gevoel gemengd.
Jij wilde geheimzinnigheid.
Ik erkenning.
Ik erkenning.
Dat botste,
en knapte...
en knapte...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, september 17, 2006 13:39 |
| Jammer. En voelbaar pijnvol droef. Liefs en toch een fijne zon-dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Niessink | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2006 | ||
| Thema's: | ||