Laf
Je handen bewegen over mijn rondingen.
Snel langzaam, met kleine knepen.
De inslag verschaft zich als zwepen.
De inslag verschaft zich als zwepen.
En het was niet eens een doel.
Ontketende tranen, verschuilen zich in mijn ogen.
Het zwart van het donker, ik voel me bedrogen.
Je snelle ademhaling, weerkaatst op mijn huid.
Mijn lichaam beverig. Ik huil zonder geluid.
Het zwart van het donker, ik voel me bedrogen.
Je snelle ademhaling, weerkaatst op mijn huid.
Mijn lichaam beverig. Ik huil zonder geluid.
Bevangen in mijn eigen gedachten,
Sluit ik me van alles af.
Diep diep van binnen voel ik me vreselijk laf.
Diep diep van binnen voel ik me vreselijk laf.
Over dit gedicht
| Auteur: **fleying mind** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2006 | ||
| Thema's: | ||