Verleden tijd
We praten,
Woorden die ons gedachten verlaten
Over die ene week
Het spijt me dat ik erover spreek
Maar ik kan het niet achter me laten
En er nooit meer over praten
Want ik mis het
Wij samen op bed
Dat ik in je armen lig
En de rest spreekt voor zich
We kijken elkaar aan
Maar er wordt niks gedaan
De stilte lijkt een eeuwigheid
Was het maar zo voor altijd
Woorden die ons gedachten verlaten
Over die ene week
Het spijt me dat ik erover spreek
Maar ik kan het niet achter me laten
En er nooit meer over praten
Want ik mis het
Wij samen op bed
Dat ik in je armen lig
En de rest spreekt voor zich
We kijken elkaar aan
Maar er wordt niks gedaan
De stilte lijkt een eeuwigheid
Was het maar zo voor altijd
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Dinsdag, september 19, 2006 20:49 |
| ik hoop dat je uit die mooie moment kracht kunt putten om weer verder te kunnen... groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melaniee | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 september 2006 | ||
| Thema's: | ||