waarom moest je dat nou zeggen
Ik wilde niet huilen,
nee huil al veelste veel gehuild.
Tranen laten doe ik thuis,
niemand die het dan ziet.
Maar kon het niet laten,
ze stroomden er zo maar uit.
Maar ik werd gezien,
al zeggend tegen mij.
Ik werd kwaad,
waarom zag ze het nou.
Zat toch achter me tas,
maar het mog niet zo zijn.
Waarom die woede er achter aan,
ik mag toch huilen?
Maar wil niet gezien worden door schaamte,
die opmerking ja maakte me boos.
Propte het verdriet weer op,
en ging weer stoer verder.
Het gaat goed hoor,
ik kan het allemaal goed aan al zeggend.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2006 | ||
| Thema's: | ||