de liefde van het verdriet
de liefde van het verdriet
laat je niet onberoerd
de liefde van het verdriet
raakt je diepste snaren
de liefde van het verdriet
heelt de wonden van het leven
het is een rode roos
met een witte kelk
en midden daarop
een parel van een traan
de liefde van het verdriet
verwarmt je hart
de liefde van het verdriet
smeedt banden
de liefde van het verdriet
is stiller en intenser
dan de liefde an sich
de liefde van het verdriet
is gewoonweg lief
laat je niet onberoerd
de liefde van het verdriet
raakt je diepste snaren
de liefde van het verdriet
heelt de wonden van het leven
het is een rode roos
met een witte kelk
en midden daarop
een parel van een traan
de liefde van het verdriet
verwarmt je hart
de liefde van het verdriet
smeedt banden
de liefde van het verdriet
is stiller en intenser
dan de liefde an sich
de liefde van het verdriet
is gewoonweg lief
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, september 18, 2006 19:26 |
| mooi | |
| anneke van dijk: | Maandag, september 18, 2006 18:35 |
| heel mooi verwoord m.i. is er geen verdriet daar waar echte Liefde is.. liefs, namasté, anneke |
|
| Sjoys: | Maandag, september 18, 2006 17:32 |
| Hee,, Heel erg mooi geschreven. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: patrick vandewalle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2006 | ||
| Thema's: | ||