Dat ene meisje
Er leeft een meisje
Een heel onzeker meisje
Onzeker over haar leven
Onzeker over haar uiterlijk
Maar wat dat meisje echt heeft
Is verdriet
Een heleboel verdriet
Iedere keer heeft ze tranen
Die langzaam rollen over haar wangen
Zoveel verdriet
En dat meisje voelt zich al een tijdje weer zo
Ze is bang voor de waarheid
En ze durft niks te vragen
Bang voor afwijzing
En iedere keer huilt ze weer
En staart ze naar haar telefoon of der muur
En denken dat ze nou moet doen
Ze weet het echt niet
Dat meisje met al die onzekere problemen
Ja dat meisje, dat ben ik!
* geen gedicht maar het moest eruit *
Een heel onzeker meisje
Onzeker over haar leven
Onzeker over haar uiterlijk
Maar wat dat meisje echt heeft
Is verdriet
Een heleboel verdriet
Iedere keer heeft ze tranen
Die langzaam rollen over haar wangen
Zoveel verdriet
En dat meisje voelt zich al een tijdje weer zo
Ze is bang voor de waarheid
En ze durft niks te vragen
Bang voor afwijzing
En iedere keer huilt ze weer
En staart ze naar haar telefoon of der muur
En denken dat ze nou moet doen
Ze weet het echt niet
Dat meisje met al die onzekere problemen
Ja dat meisje, dat ben ik!
* geen gedicht maar het moest eruit *
Reacties op dit gedicht
| Sjoys: | Maandag, september 18, 2006 17:34 |
| Nou al vind jij het geen gedicht, dat maakt het niet minder mooi geschreven (ik vind het trouwens verdacht veel op een soort gedicht lijken) Je moet niet bang zijn, je bent wie je bent en als andere mensen dat niet willen, tja dan zijn er nog 6 miljard andere mensen. Klinkt makkelijk ishet niet dat weet ik maar al te goed.. LIefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: anonymous_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2006 | ||
| Thema's: | ||