Leon
Verdronken in tranen,
die zich een weg naar buiten banen,
verdriet om iemand die weg is,
en ik weet dat ik me niet vergis.
Ik voel pijn,
het voelt niet fijn,
terug te denken aan een moment,
dat je er niet meer voor me bent.
Ik voel de onmacht,
die ontneemt mijn kracht,
ik voel de tranen branden,
en zie alles in verbanden.
Verbanden des levens,
verbanden als gegevens,
mijn ogen spreken de waarheid,
dat ik nog lang niet ben bevrijd.
Mijn lichaam rilt,
terwijl mijn stem trilt,
praat ik toch met jou,
omdat ik je vertrouw.
Niemand die het weet,
iedereen die het vergeet,
behalve jij,
en ik vergeef mij.
Je typte je gedicht,
tot mij gericht,
vol mooie woorden,
met vlammende akkoorden.
Lees ik de tekst,
we hebben wat gekletst,
over wat mij nou dwars zat,
zonder dat ik iets vergat.
die zich een weg naar buiten banen,
verdriet om iemand die weg is,
en ik weet dat ik me niet vergis.
Ik voel pijn,
het voelt niet fijn,
terug te denken aan een moment,
dat je er niet meer voor me bent.
Ik voel de onmacht,
die ontneemt mijn kracht,
ik voel de tranen branden,
en zie alles in verbanden.
Verbanden des levens,
verbanden als gegevens,
mijn ogen spreken de waarheid,
dat ik nog lang niet ben bevrijd.
Mijn lichaam rilt,
terwijl mijn stem trilt,
praat ik toch met jou,
omdat ik je vertrouw.
Niemand die het weet,
iedereen die het vergeet,
behalve jij,
en ik vergeef mij.
Je typte je gedicht,
tot mij gericht,
vol mooie woorden,
met vlammende akkoorden.
Lees ik de tekst,
we hebben wat gekletst,
over wat mij nou dwars zat,
zonder dat ik iets vergat.
Reacties op dit gedicht
| dead_girl: | Woensdag, september 20, 2006 20:06 |
| mooi liefs dead_girl |
|
| Lone Wolf: | Dinsdag, september 19, 2006 13:46 |
| mooi gevoelig gedicht | |
| tears for you: | Dinsdag, september 19, 2006 10:43 |
| wat prachtig ,zo emotioneel geschreven ,echt schitterend sterkte tears |
|
Over dit gedicht
| Auteur: memy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2006 | ||
| Thema's: | ||