verwoesting
nachten vallen,
dromen vergallen.
licht vergaat,
duisternis ontstaat.
de schaduw neemt mijn hand,
mee naar een onbekend land.
onbevreesd laat ik mij leiden,
naar mooie groene weiden.
de grond is warm,zacht,
bezaaid met een bloemenpracht.
ik ga dieper in het land,
mijn sporen achterlatend in het zand.
plots word alles donker en koud,
rondom mij verbrand hout.
een kaal verwoest land,
gevuld met verbrokkeld zand.
vernietigd door een mensnleven,
die om de natuur niets geven.
dromen vergallen.
licht vergaat,
duisternis ontstaat.
de schaduw neemt mijn hand,
mee naar een onbekend land.
onbevreesd laat ik mij leiden,
naar mooie groene weiden.
de grond is warm,zacht,
bezaaid met een bloemenpracht.
ik ga dieper in het land,
mijn sporen achterlatend in het zand.
plots word alles donker en koud,
rondom mij verbrand hout.
een kaal verwoest land,
gevuld met verbrokkeld zand.
vernietigd door een mensnleven,
die om de natuur niets geven.
Reacties op dit gedicht
| 11je: | Zondag, december 30, 2001 16:46 |
| gelukkig zijn er altijd mensenlevens die zaaien liefs 11je |
|
| Hans Winter: | Zondag, december 30, 2001 14:28 |
| vernietigd door mensenlevens die om de natuur niet geven, zo beschrijf je wezens zonder persoonlijkheid, heel treffend gezegd. |
|
| pramodah: | Zondag, december 30, 2001 13:17 |
| en tussen as en puin zullen weer bloemen groeien wan het leven is niet te stuiten..........mooi gedicht Linda liefs pramodah |
|
| Jet van keken: | Zondag, december 30, 2001 12:10 |
| stil maakte je me hiermee. hij is mooi sluit me bij frummeltje aan Blijven doorlopen Linda Liefs Jet |
|
| Frummeltje: | Zondag, december 30, 2001 12:05 |
| Volhouden he... Nog een stukje doorlopen en je zal weer bij het bloemenveld komen... En dat hoef je niet alleen te doen! Liefs Frummeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2001 | ||
| Thema's: | ||