Cynthie: | Donderdag, september 28, 2006 22:53 |
Het is zo moeilijk uit die circel te breken, zo moeilijk de stem te overwinnen maar het moeilijkst is jezelf te vertrouwen dat je het wél kan. Wij vertrouwen op je, bouw op ons en je krijgt langzaam vertrouwen in jezelf. Dat je er mag zijn, voor ons, de wereld en voor God. Je bent waardevol en een parel, zelfs met beschadigingen ben je zo mooi. Weet dat. Vertrouw in jezelf. Je kunt het meiske! Liefs, |
|
Liel: | Donderdag, september 21, 2006 10:58 |
Lieverd. het doet me pijn dit te lezen maar het komt goed. je heb steun ik ben er voor je. onzeker en ik slepen je erdoorheen. | |
*OnZeKeR*: | Woensdag, september 20, 2006 20:51 |
Hmmm...erg herkenbaar sgat...mooi gedicht...we moeten er samen uit komen...veel afleiding kuz mij |
|
atjepetatje: | Dinsdag, september 19, 2006 21:06 |
bedankt voor je reactie op mijn gedicht, maar ik ga da echt wel nie vrage hoor. ik ken die nog maar 2 weke(kben in het eerste middlbaar) mooi gedicht trouwens en kben het helemaal eens met _onzeker_ |
|
_onzeker_: | Dinsdag, september 19, 2006 20:57 |
Mesiei luisyter niet naar de stemmetjes! Volg je hart! snijden is geen oplossing voor het verdriet! Sterkte liefss |
|
Auteur: havj | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2006 | ||
Thema's: |