Dag opa
Ik ben boos,
Op die ziekte die jou heeft beslopen,
en van mij weg heeft genomen.
Ik ben verdrietig,
Omdat er niet zal zijn als ik groei,
Omdat je mij niet zult zien slagen.
Ik ben jaloers,
Op de mensen die wel hun opa hebben,
Maar niet inzien hoeveel hij betekend.
Ik ben gevoelloos,
Omdat ik alles even niet meer snap,
Door de klap, die kreeg toen ik het hoorde.
Maar nu begrijp ik het.
Ik ben blij,
Dat jij van je pijn af bent.
Het is beter zo.
Voor ons zal het zwaar zijn,
Maar voor jou het beste.
Veel Liefs,
Je grote kleindochter.
Reacties op dit gedicht
| little darkness: | Woensdag, oktober 04, 2006 16:56 |
| mooi :) Het is inderdaad beter zo voor je opa, hoe moeilijk het ook is. Als je erover wil praten mag het altijd he :) Kus, Silke |
|
| Imbroglio.: | Vrijdag, september 22, 2006 20:42 |
| Mooi gedicht. Het is moeilijk dat je opa er niet meer is, maar tis fijn dat ie nu waarschijnlijk geen pijn meer hoeft te lijden. Zo bekijk ik het ook maar.. Sterkte [K] xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Another_liar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2006 | ||
| Thema's: | ||