huil ondanks jouw liefde
de tranen in mijn ogen
dit zou helemaal niet mogen
die tranen moeten er niet zijn
ze komen zo ineens te voorschijn
na een liefdevolle blik van jou
ik huil,terwijl je van me houd
waarom? ben ik zo blij dat ik erom huil?
dat moet het wel zijn
bij jou,is het zo fijn..
je bent voor mij de rots in de branding
mijn houvast in de storm
allen door jou liefde vind ik de kracht
om leven, ook echt te beleven
te beleven, te leven, te her-beleven..
door jou, samen met jou..
19-09-2006
Reacties op dit gedicht
| lonleygirl15: | Woensdag, september 20, 2006 19:03 |
| prachtig omschreven xxx | |
| bijouken: | Woensdag, september 20, 2006 09:38 |
| Liefdevol verwoord. Koester die persoon met héél je hart. Liefs. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rozenmarijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2006 | ||
| Thema's: | ||