Rode kralen
Het meisje met de rode kralen
aan haar paarse tas
een vriendelijke glimlach
nooit geweten wie ze was
En toen maakten we kennis
we deelden dorp en klas
een fietstocht en gesprekjes
begon haast als 'pietas'
Het meisje met de rode kralen
haar glimlach bleek oprecht
de 'pietas' verdwenen
dit is vriendschap, dit is echt
BxANNED je bent heetttt :*
*Pietas hier niet in de nogal negatieve 'het moet dan maar'- manier, maar meer de 'okee laten we fietsen, we moeten dezelfde kant op'-manier *-*
Reacties op dit gedicht
| M@rcel: | Donderdag, september 21, 2006 00:02 |
| prachtig mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| lolo: | Woensdag, september 20, 2006 17:15 |
| =) hijs móói :* |
|
| Augustijntje: | Woensdag, september 20, 2006 11:00 |
| heel mooi geschreven.. x! |
|
| sunset: | Woensdag, september 20, 2006 09:32 |
| Tonend dankbaar blij mooi. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: __xMegan | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2006 | ||
| Thema's: | ||