zeker
soms vroeg hij zich af
liggend in zijn luie zetel
of dat nu allemaal van hem was
die prachtige vrouw daar
in de tuin tussen de rozen
die kinderen vrolijk
kwetterend en spelend
die new foundlandler
fier op wacht
en die jaguar
blinkend in het licht
op de oprit
van die laatste wist
hij het wel zeker
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Donderdag, september 21, 2006 00:00 |
| heerlijke ironie. liefs lonely 1 |
|
| sunset: | Woensdag, september 20, 2006 15:14 |
| Maar dat was nou net het minst belangrijke. Inderdaad, heel treffe4nde ironie weer. Liefs en nog een fijne namiddag, sunset |
|
| HIJ&ZIJ: | Woensdag, september 20, 2006 13:18 |
| Jazeker! | |
| Amon: | Woensdag, september 20, 2006 12:44 |
| ach, ik heb zo mijn momenten... | |
| conan: | Woensdag, september 20, 2006 12:20 |
| Amon lol :-) | |
| Amon: | Woensdag, september 20, 2006 12:18 |
| de hypotheker? | |
| Oorlam: | Woensdag, september 20, 2006 11:25 |
| die oprit? hehhhehe | |
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2006 | ||
| Thema's: | ||