Nar der goden
Nar der goden
Donkere wolken
stapelen zich op
mijn geest word er door verduisterd
Mijn leven is mijn leven niet
ik ben hier vast gekluisterd
De dagen slepen eindeloos voort
ik ben de nar der goden
Ze geven en ze nemen maar
en zullen mij eens doden
Ik beschik over mijn leven niet
en heb het maar geleend
Maar de liefde die ik jou nu geef
die is oprecht gemeend
En geen god is er bekwaam
om tussen ons te komen
Die stuur ik dan spontaan
weer naar het land der dromen
Donkere wolken
stapelen zich op
mijn geest word er door verduisterd
Mijn leven is mijn leven niet
ik ben hier vast gekluisterd
De dagen slepen eindeloos voort
ik ben de nar der goden
Ze geven en ze nemen maar
en zullen mij eens doden
Ik beschik over mijn leven niet
en heb het maar geleend
Maar de liefde die ik jou nu geef
die is oprecht gemeend
En geen god is er bekwaam
om tussen ons te komen
Die stuur ik dan spontaan
weer naar het land der dromen
Reacties op dit gedicht
| Robski: | Zondag, december 30, 2001 16:32 |
| Tsja je lichaam is slechts een schilletje voor je geest, maar hey wat uit die geest komt en straalt is niets minder dan onoverwinnelijk.. :) Liefs, Rob |
|
| 11je: | Zondag, december 30, 2001 16:30 |
| we beginnen allemaal als narren maar weten we eenmaal hoe we "liefde moeten leven " dan zijn we koningskinderen!! liefs 11je |
|
| arie: | Zondag, december 30, 2001 16:05 |
| Ji een nar der goden? nee dacht het niet!Jij bent net als het geschreven einde, STERK ! liefs, arie |
|
| Sheena: | Zondag, december 30, 2001 15:52 |
| Somber begin, en ow zo krachtig op het eind, prachtig om te zien, die kracht van je !!! liefs Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pramodah | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2001 | ||
| Thema's: | ||