Loden droom
ik dagdroomde
zweefde zonder zorgen
liep tussen de wolken
vertoefde in de 7de hemel
zelfs even gewichtloos
maar toen kwam het moment
dat ik wakker werd
en zweven is nu noch slechts een herinnering
ik strompel wat
kan niet meer gaan
zo ‘n druk kan
geen enkel mens aan
die last van al mijn zorgen
ik kan noch amper functioneren
blijf proberen om te keren
maar er komt geen vooruitgang
ik zou er zeker onderdoorgaan
stervensziek
mij laten gaan
ware het niet voor mijn herinneringen
het enige dat mij nu noch steunt
mij overeind houd als ik val
zijn die herinneringen
ik wil terug naar die tijd
wie laat mij
zweven zonder zorgen