Het leven kan ik je niet geven
Dromerig staar ik naar buiten
Luisterend naar vogels die fluiten
Denkend aan hoe het begon
Nooit gedacht dat het kon
Telkens als je naar me lachte
en zo mijn pijn verzachtte
Je zei: vrienden voor altijd
maar toch ben ik je nu al kwijt
Want plots kwam de dood
en nam je het leven
Ook al is mijn verdriet zo groot
het leven kan ik je niet geven
Mijn beste vriend kwam nog niet zo lang geleden om in een auto-ongeluk. Dit gedicht is voor jou Jelle. Wendy
Luisterend naar vogels die fluiten
Denkend aan hoe het begon
Nooit gedacht dat het kon
Telkens als je naar me lachte
en zo mijn pijn verzachtte
Je zei: vrienden voor altijd
maar toch ben ik je nu al kwijt
Want plots kwam de dood
en nam je het leven
Ook al is mijn verdriet zo groot
het leven kan ik je niet geven
Mijn beste vriend kwam nog niet zo lang geleden om in een auto-ongeluk. Dit gedicht is voor jou Jelle. Wendy
Reacties op dit gedicht
| binie: | Vrijdag, juni 18, 2004 18:47 |
| eey wendy ik heb overlaatst ook een vriend verloren maar ik kende hem nog niet zo goed en ik heb er enorme spijt van dat ik hem niet beter wou lere kennen!! alé nog veel sterkte !!! groetjes sabine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: keppeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2001 | ||
| Thema's: | ||