Kom ... en doe maar en speel met mij een spel,
een spel waarvan ik zelf de regels niet ken.
Een spel waarin jij me een rolletje hebt gegeven ...
ééntje waarin enkel jij beslist wat er met m'n personage gebeurt.

Kom ... en doe maar en laat me los,
laat me los in die vreemde wereld van je.
Een wereld die je speciaal voor mij hebt gecreëerd ...
ééntje waarin jij kiest wat, waar en hoe!

Neem het heft in handen en vorm mijn personage,
een personage met bepaalde vaardigheden, met vooral zwakheden.
Vaardigheden die voor jou goed van pas kunnen komen ...
zwakheden die jij kunt gebruiken, vroeg of laat in je spel.

In deze wereld heb ik zelf geen keuze,
is het niet aan mij te beslissen waar ik ga of sta.
Hier wordt ik enkel en alleen door jou gestuurd ...
heb ik ooit een keuze gehad, misschien, ik weet het niet.

Was er ooit een moment wanneer er een uitweg was,
een uitweg om te ontsnappen uit die wereld, uit je spel.
Een kans om zelf te kiezen wie me stuurt, misschien ikzelf ...
dat ikzelf de keuze kan maken wat wanneer gebeurt, hoe, op welk level?

Maar het is te laat om te ontsnappen en laat de keuze aan jou,
ik ben opgeslorpt door je spel en laat je me sturen, waar je wil.
Hou je van m'n personage en spelen we dit spel samen uit ...
of was het puur voor het spel, ben je 't beu, zomaar gedaan ...
Game over?