Scherven
Scherven
Liggend op koude vloeren
uit woede verspreid
Onherkenbaar
zo was je gezicht
kijkend door andere ogen
Mama,
op haar knieën zit ze
en ruimt zachtjes je rotzooi op
Zwijg mijn kind
zeiden haar ogen
maar tranen laten zich niet zomaar gaan
Maar weet
Je maakt met je gebalde vuist
meer kapot – dan glas alleen –
Liggend op koude vloeren
uit woede verspreid
Onherkenbaar
zo was je gezicht
kijkend door andere ogen
Mama,
op haar knieën zit ze
en ruimt zachtjes je rotzooi op
Zwijg mijn kind
zeiden haar ogen
maar tranen laten zich niet zomaar gaan
Maar weet
Je maakt met je gebalde vuist
meer kapot – dan glas alleen –
Reacties op dit gedicht
| because: | Donderdag, september 21, 2006 20:12 |
| Stil en tranen makend, erg mooi verwoord. Heel veel sterkte Liefs en xxx because |
|
| Paul de Bruyn: | Donderdag, september 21, 2006 19:25 |
| Zielsscheurend. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Doornroosje__ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2006 | ||
| Thema's: | ||