ze maken zich zorgen
Al zeggend tegen mij,
je ziet er slecht uit.
Je gaat weer achteruit,
al ziende de vermoeidheid.
Je lach is helemaal weg,
alles is zo zwart in jou.
Waar ben je gebleven?
wist ik het zelf maar.
Ga nou eens rusten,
denk eens aan jezelf.
Ga weer eens normaal eten,
ga tussen door naar bed.
Je gezicht wordt smaller,
waar is je vechtlust gebleven.
We maken ons zorgen om jou,
sorry papa en mama dat ik zo ben.
Denk niet aan mij,
het gaat wel geen zorgen.
Mis zo verdomd me vrienden,
me colega's ik hoor er niet meer bij.
En heus ik zal vechten,
maar waarom gaat het steeds zo.
Laat me wat meer vrij,
ik moet voor mezelf leren zorgen.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, september 22, 2006 13:16 |
| Jij redt het wel lieverd, laat het ze maar zien! Dikkedikke knuffels, liefsliefs.....switi lobi |
|
| elemmïré telemnar: | Vrijdag, september 22, 2006 10:10 |
| en wees niet bang om fouten te maken, van je fouten mag je leren. | |
| elemmïré telemnar: | Vrijdag, september 22, 2006 10:09 |
| laat zien dat je het kan! sterkte |
|
| wijnand.: | Vrijdag, september 22, 2006 00:20 |
| gewoon je gang gaan en genieten weg met die somberheid | |
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2006 | ||
| Thema's: | ||