wiegendood
Filipke, m'n neefje
zo'n schattig klein baby'tje
die kleine handjes, die kleine voetjes
en hij trok van die grappige snoetjes
maar als baby zo kwetsbaar
in z'n wiegje lag hij daar
slapend als een roosje
die verwelkte in de nacht
zo klein en zo onschuldig
levenloos, zo onverwacht
Het is al lange tijd geleden en ikzelf was nog maar 8 jaar.
Maar ik herinner me hem nog goed, het eerste baby'tje dat ik in m'n armen had, een heel nieuw leventje.
Een leventje dat spijtig genoeg te vroeg geëindigt is.
zo'n schattig klein baby'tje
die kleine handjes, die kleine voetjes
en hij trok van die grappige snoetjes
maar als baby zo kwetsbaar
in z'n wiegje lag hij daar
slapend als een roosje
die verwelkte in de nacht
zo klein en zo onschuldig
levenloos, zo onverwacht
Het is al lange tijd geleden en ikzelf was nog maar 8 jaar.
Maar ik herinner me hem nog goed, het eerste baby'tje dat ik in m'n armen had, een heel nieuw leventje.
Een leventje dat spijtig genoeg te vroeg geëindigt is.
Reacties op dit gedicht
| Musicalkid: | Vrijdag, februari 04, 2005 14:48 |
| Ik weet wat je bedoeld... ik was zelf pas 2 toen mijn broertje stierf door wiegendood... ik kan het me allemaal nog precies herinneren. Heel mooi gedicht. | |
| sabke -xxx-: | Maandag, april 08, 2002 01:50 |
| pijnlijk, maar ooohh zo mooi verwoord... :'( | |
Over dit gedicht
| Auteur: Raar mie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2001 | ||
| Thema's: | ||