Ik dacht dat een vriendschap niet meer dan een illussie was in mijn leven...
Ik geloofde niet dat je voor iemand door vuur zou kunnen gaan. Ik gooide roekeloos met de woorden "ik doe om je geven"
En "Ik hou van jou" was enkel en alleen voor mij een waan.
Niemand kon in mijn hart komen.
Ik liet niemand bij mij binnen.
Vriendschap was enkel een mogelijkheid in één van mijn diepste dromen.
Ik was een gevecht, en nog nooit had iemand echt ervan kunnen winnen.
tot ik voor iemand mijn masker af had gedaan.
Ik liet hem door mijn muur paseren.
Ik had hem verder dan enkel mijn beeld laten gaan.
Op een plek waar zelfs ik nog ben te deren.
Voor de eerste keer had ik iemand op mijn ziel laten staan.
Ergens waar ik mij niet kon weren.
ik dacht vriendschap toch maar eens te proberen.
Maar ik heb er uiteindelijk toch iets van kunnen leren...
Want ik begon enkel en alleen maar meer tegen mezelf te keren.
Want:
"Jij deed mij raken"
En dat durf ik toe te geven...
De betekenis van vriendschap deed jij kapot bij maken.!
Een stukje waarde is nu weg uit mijn hele leven.
Ik zal nu enkel en alleen nog wat meer over mezelf waken.
Want vriendschap is niet meer dan een illussie.
En een ervaring rijker betekent een illussie armer.