Starend door mijn raam..
kijk ik naar de mensen die door gaan..
Denkend waarom ik niet door kan gaan met mijn leven..
afvragend waarom ik niet zo vrolijk in de lucht kan zweven..
Zoals de vogels die hun toekomst tegemoet gaan..
iedereen gaat door, en ik ben degene die stil blijft staan..
Ik blijf hangen in het verleden, het verleden met pijn en verdriet..
niks is er waar ik van geniet..
Alles is nog hetzelfde, de pijn, de tranen, mijn liefde voor jou..
nee nooit zal ik ontkennen dat ik van je hou..
Weet dat ik jou achter me moet laten..
maar mijn hart vormt steeds meer lege gaten..
...Ik wil verder gaan maar ik sta aan de grond vast..
bijouken: | Zondag, september 24, 2006 15:54 |
héél mooi, :) Groetjes |
|
lijntje-hvj-: | Zaterdag, september 23, 2006 11:02 |
heeel mooi... XxX... |
|
fran92: | Zaterdag, september 23, 2006 00:07 |
ben er voor je meid dat weet je!! als je praten wil weet je me te vinden.. hou je taai lieverd dikke kuss en knuff hvj |
|
shirr: | Zaterdag, september 23, 2006 00:05 |
Dit gedicht is heel herkenbaar voor mij! Sterkte ermee :( ! Liefs.. Shirr |
|
Auteur: Animola_* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2006 | ||
Thema's: |