het lange gesprek...
we gaan verhuizen?
nee toch niet...
nog een weekje dan!
---
ik wil hier niet weg,
als het aan mij had gelegen,
of ze luisterden als ik wat zeg?
dan was ik weer verlegen...
het was klokslag halfnegen,
en we hadden nog niks beslist!
mijn vader was pianist,
dus we moesten wel...
dat was duidelijk het bevel.
----
de week was stilaan ten einde,
we zouden gaan?
goed...
je krijgt je zin we blijven staan.
nee toch niet...
nog een weekje dan!
---
ik wil hier niet weg,
als het aan mij had gelegen,
of ze luisterden als ik wat zeg?
dan was ik weer verlegen...
het was klokslag halfnegen,
en we hadden nog niks beslist!
mijn vader was pianist,
dus we moesten wel...
dat was duidelijk het bevel.
----
de week was stilaan ten einde,
we zouden gaan?
goed...
je krijgt je zin we blijven staan.
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Maandag, september 25, 2006 08:39 |
| verhuizen is je vertrouwde omgeving los laten en opnieuw geborgenheid moeten vinden, groet moongirl1982 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ***l@eTiTi@**** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2006 | ||
| Thema's: | ||