tijd II
Verloren in tijd,
Gisteren voorbij
Vluchtig als een zucht
Schommelend als het tij
Glijdt het leven aan mij voorbij
Hoop gevestigd op de eeuwigheid
Een bestaan zonder tijd.
Gisteren voorbij
Vluchtig als een zucht
Schommelend als het tij
Glijdt het leven aan mij voorbij
Hoop gevestigd op de eeuwigheid
Een bestaan zonder tijd.
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Donderdag, januari 24, 2002 10:54 |
| In de laatste twee regels kom jij tevoorschijn. Voeg daarom een witregel in en dan ergens een ik-persoon. Het leven vestigt geen hoop, maar JIJ (de ik-persoon, dus ook de lezer) doet dat. "Ik hoop op de eeuwigheid Een bestaan zonder tijd." Zoiets? Verder heel indringend, heel eenzaam. |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 01, 2002 03:59 |
| Eeuwigheid duurt momenten lang en de tijd daarna om het terug te zoeken. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nena | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2001 | ||
| Thema's: | ||