verdwenen
Gedicht: verdwenen
Ineens was je uit mijn leven verdwenen
plotseling hoorde ik je stem
en daar stond je weer
je kijkt mij aan
en je zegt zachtjes he liefste hier ben ik weer.
mijn hart begint steeds sneller te kloppen
een traan rolt langs mijn gezicht
Ik had je zo ontzettend gemist.
we kijken elkaar recht aan in de ogen
langzaam gaan onze gezichten steeds verder naar elkaar toe.
Je geeft mij een kus op mijn mond.
Ik begin te blozen
geef jou een kus terug
jij begint nu te blozen
allebei zijn we even stil
we weten niks meer te zeggen tegen elkaar.
maar een ding weten we allebei
onze liefde was geen verledentijd!
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zaterdag, september 23, 2006 21:55 |
| Heerlijk prachtig..... LIefsliefs, switi lobi |
|
| Reiger: | Zaterdag, september 23, 2006 21:44 |
| Wat heerlijk voor jullie.... | |
| *lijntje*: | Zaterdag, september 23, 2006 21:23 |
| mooi hoor | |
| Lone Wolf: | Zaterdag, september 23, 2006 21:07 |
| mooi | |
| dead_girl: | Zaterdag, september 23, 2006 21:06 |
| mooi liefs dead_girl |
|
| ietje15: | Zaterdag, september 23, 2006 21:03 |
| egt mooi, waar haal je al die inspiratie tog vandaan! ga zo door;) kus |
|
| ik_c: | Zaterdag, september 23, 2006 21:02 |
| mooi hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: ILse Bruintjes |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2006 | ||
| Thema's: | ||