jij
Al die jaren heb je gelogen,
Heb je me bedrogen.
Maar nu ik zie hoe jij werkelijke bent,
Ben ik blij, dat ik je niet meer ken.
Ongelooflijk hoe jij kan flemen.
Om iemand daarna alles af te nemen.
Zo laat je zien hoe je bent,
Ben ik blij dat ik je niet ken.
Nu beloof je iemand je eeuwige trouw,
Een mooie belofte gedompeld in rouw.
En nog zie ik steeds hoe je werkelijk bent,
En ik, ik ben blij dat ik je nooit heb gekend.
Heb je me bedrogen.
Maar nu ik zie hoe jij werkelijke bent,
Ben ik blij, dat ik je niet meer ken.
Ongelooflijk hoe jij kan flemen.
Om iemand daarna alles af te nemen.
Zo laat je zien hoe je bent,
Ben ik blij dat ik je niet ken.
Nu beloof je iemand je eeuwige trouw,
Een mooie belofte gedompeld in rouw.
En nog zie ik steeds hoe je werkelijk bent,
En ik, ik ben blij dat ik je nooit heb gekend.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, september 24, 2006 10:18 |
| Ach, ben niet zo een natrapper. En zeker niet in het relationele. Want hoe je het ook wendt en keert (En om welke reden ook), eens koos jij voor die ander. Liefs en nog een fijne zon-dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: veldmuisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2006 | ||
| Thema's: | ||