Je doet ... je bent ... ze waren ...
Je weet niet hoe.
Maar je doet het wel.
Je weet niet waarom.
Maar je bent het wel.
Zomaar zonder aarzeling stap je binnen.
Je hoeft er geen verhaaltjes om te verzinnen.
Je zei dat we er samen uit zouden komen.
En je bent eraan begonnen.
Je zei dat jij het zou proberen.
En je bent eraan begonnen.
De grens waar velen niet doorraken ben je voorbij.
Please wees voorzichtig met dat hart van mij.
Tranen van verdriet en geluk.
Ze waren er allebei.
Woorden van ontzag en dank.
Ze waren er allebei.
Het lijkt misschien niet echt veel wat je doet.
Maar stilaan maak je bij mij weer nieuwe moed.
--------------------------------------------------
Thanks Evake ...
Maar je doet het wel.
Je weet niet waarom.
Maar je bent het wel.
Zomaar zonder aarzeling stap je binnen.
Je hoeft er geen verhaaltjes om te verzinnen.
Je zei dat we er samen uit zouden komen.
En je bent eraan begonnen.
Je zei dat jij het zou proberen.
En je bent eraan begonnen.
De grens waar velen niet doorraken ben je voorbij.
Please wees voorzichtig met dat hart van mij.
Tranen van verdriet en geluk.
Ze waren er allebei.
Woorden van ontzag en dank.
Ze waren er allebei.
Het lijkt misschien niet echt veel wat je doet.
Maar stilaan maak je bij mij weer nieuwe moed.
--------------------------------------------------
Thanks Evake ...
Reacties op dit gedicht
| tyne b: | Maandag, december 31, 2001 19:23 |
| zo zie je maar weer, onverwachts uit een hoekje is daar iemand die je weer moed geeft! Liefs tyne b |
|
| Eva: | Maandag, december 31, 2001 16:38 |
| 't Is niks hoor, 'k ben echt content da 'k u kan helpen. En 't zal ons echt wel lukken. Ge zijt nie alleen en da is 't belangrijkste. Dikke kus en knufjes, Evake |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wim Meeus | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2001 | ||
| Thema's: | ||