De verlossing
De VerlossingMedogenloos verzwegen
kromp het ineen
om vastgeketend
in een hoekje te blijven plakken
Dat hoekje beviel mijn ziel
en het viel niet op
dat het op zijn kop
in zeven sloten tegelijk
in zijn gelijk de overwinning
probeerde te behalen
Zonder falen bracht ik het terug
waar de herkenning
in zijn ontwenning
mij te vlug zijn weerwoord gaf
Hij groef zijn eigen graf
en nu is alles schoon en wel
mijn ziel zonder gezwel
van het verzwegen woord
verlost
Reacties op dit gedicht
| _Rose_: | Woensdag, juni 10, 2009 17:34 |
Jammer dat je bent gestopt met schrijven sorriso. Er zitten erg mooie gedichten tussen. Liefs Rose |
|
| Tijgertje:): | Zondag, september 24, 2006 20:02 |
| heel erg mooi beschreven!! liefs |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, september 24, 2006 19:36 |
| zeer goed beschreven heel mooi groetjes Dirk | |
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2006 | ||
| Thema's: | ||