Nevelslierten.
Weet je wat ik onplezierig vind
Al mijn gedachtes aan jou
En alle leuke dingen
Die we deden als klein kind
Wanneer de zon op komen gaat
Verdwijnt toch echter de nevel
En is het te laat, maar
In mijn hoofd, slierten rook
Ze zijn blijven hangen
Toen jij mijn hartje brook
Nevel slingert alle kanten rond
'T zit voor mijn ogen
En komt uit mijn mond
Al slierten nevel blijven onbewogen.
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij*: | Zondag, september 24, 2006 19:45 |
| Nou! Blijf er vooral in steken met groots ornaat ;) mij heb je er niet mee (hmmhaha) dit neigt naar emotionele chantage (ik kende je al langer - maar hoe goed dan?!) sprak de uitvinder.. kus. | |
| [zwarte engel]: | Zondag, september 24, 2006 19:40 |
| bijzonder geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Chalyneoin | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 september 2006 | ||
| Thema's: | ||