Herfst sonnet
De warme zon strekt loom zijn stralen uit
om schapen op het land te aaien
en voor het laatst gedag te zwaaien
voordat hij tot vertrek besluit
Gewichtloos zweven blaadjes naar omlaag
Confetti voor het afscheidsfeest
van 't jaargetij dat is geweest
wordt onbeperkt gestrooid dit jaar
De wind die om het huis raast stelt een vraag
Ik hoor hem fluisteren door de muur
"Was het vorig jaar nu ook zo guur?"
De kou zal wel weer wennen op den duur
en volgend jaar herinner ik mij
alleen het gouden licht, de schoonheid en de schapen in de wei
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, september 25, 2006 12:36 |
| prachtig geschreven.liefs lonely 1 | |
| Mandje: | Maandag, september 25, 2006 12:32 |
| Wat een verrassing!! nou, je weet het al: ik ben ondersteboven van jouw sonnet! liefs en tot gauw, hoop ik, Marianne |
|
| Hilly N: | Maandag, september 25, 2006 12:29 |
| PRACHTIG geschreven. Van genoten. Groet, Hilly |
|
| sunset: | Maandag, september 25, 2006 12:18 |
| Zo is dat. Tonend delend mooi (Al hunker ik nu reeds de nieuwe lente, zomer). Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: aliasgrace | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 september 2006 | ||
| Thema's: | ||