Me zus
Me zus!
Als zussen zijn we opgegroeid,van baby af aan.
En nu dankzij je man van elkaar weg aan het gaan.
Daardoor zien we elkaar al zeven jaar niet meer.
En dat doet mij enorm zeer.
Je man viel mij lastig, niet anders om!
Nu naar zeven jaar doen alsof je van niks weet, waarom?
Ik zocht steeds contackt, hoe stom kan ik zijn.
Nooit heb je me geloofd, dat heb je gezegt en dat doet echt pijn.
Ik heb je je laatste kans gegeven.
Maar jij wilt je zusje niet terug in je leven.
Zeven jaar heb je mij in de hoek laten staan.
Ik zocht weer contackt en weer laat je mij uit je leven gaan.
Dit is dus wat je wil, ik zal het je nooit vergeven.
En ik hoef je nooit meer te zien in dit leven.
Als zussen zijn we opgegroeid,van baby af aan.
En nu dankzij je man van elkaar weg aan het gaan.
Daardoor zien we elkaar al zeven jaar niet meer.
En dat doet mij enorm zeer.
Je man viel mij lastig, niet anders om!
Nu naar zeven jaar doen alsof je van niks weet, waarom?
Ik zocht steeds contackt, hoe stom kan ik zijn.
Nooit heb je me geloofd, dat heb je gezegt en dat doet echt pijn.
Ik heb je je laatste kans gegeven.
Maar jij wilt je zusje niet terug in je leven.
Zeven jaar heb je mij in de hoek laten staan.
Ik zocht weer contackt en weer laat je mij uit je leven gaan.
Dit is dus wat je wil, ik zal het je nooit vergeven.
En ik hoef je nooit meer te zien in dit leven.
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Donderdag, september 28, 2006 12:38 |
| zussen kunnen ook ruzie maken jammer dat je elkaar niet meer ziet xx |
|
| Roland Hainje: | Maandag, september 25, 2006 14:34 |
| ja, het klinkt vreemd ,maar herkenning! -''de man'' van jouw zusje, heeft het in zijn systeem...dat blijft! eens zal je zusje dit ervaren! dan kun jij juist degene zijn die er -voor haar- kan zijn. dus zeg nooit, nooit. groetjes, Ro;) |
|
| M@rcel: | Maandag, september 25, 2006 14:28 |
| intens stilmakend droevig.. Knuffie M@rcel |
|
| Rationalelfie: | Maandag, september 25, 2006 14:05 |
| Wat jammer dat het zo moet gaan, het leven is veel te kort om boos te blijven op iemand die je graag ziet. Loslaten in liefde is dan het beste wat je doen kan, en hopelijk gaan haar ogen nog open zodat je haar in je zusterlijk liefdevolle armen kan vergeven... liefs xxx |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, september 25, 2006 13:32 |
| heel erg en moedig neergezet groetjes Dirk |
|
| Reiger: | Maandag, september 25, 2006 13:28 |
| Wat vreselijk triest dat je als familie op deze manier uit elkaar wordt gedreven.... Echt vreselijk....en je woede is duidelijk.:( |
|
