Ik twijfel nog te vaak,
en dat het echt niet meer gaat.
De wanhoop in m'n leven,
ik wil wel maar het lukt niet.
Ik wil niet dat ik mezelf verlaat,
ook al wil ik zo vaak weg.
M'n hoofd zit zo vol,
er gebeuren zoveel dingen.
Ik denk veel, wel of niet,
leven of dood gaan.
Zoveel twijfels steeds,
niet meer wetend van alles.
Ik lach soms wel,
maar zeg niet veel.
Deel mezelf in tweeën,
de vreugde en de wanhoop.
Ik wil mezelf kwijt,
maar kan het niet meer.
Voel me zo verdomd alleen,
en raak mezelf weer totaal kwijt.