Het schors waarin je liefde wou kerven
bleek nog besmeurd met oude schulden
zo bijtend dat groen van algen noch mos
de diepe littekens overwoekeren konden
wijl oude schulden niet werden ingelost
en duisternis deze boom deed sterven.
-toch wou je alles met me delen-
Zonder één woord te veel te zeggen,
een lange stilte spreekt klare woorden,
zonk je neder en drong in deze grond
zo zwart en zwaar, vuil en vochtig,
waar je toch gauw de wortels vond
van pijn die je wist bloot te leggen.
-je kwetste jezelf om mij te helen-
dreamstar: | Dinsdag, juli 24, 2007 20:30 |
hey scientist, prachtig stukje werk! echt super! xxx |
|
Kim rc: | Woensdag, september 27, 2006 18:38 |
ohhhh geen woorden voor. schitterend. xxx |
|
HIJ&ZIJ: | Woensdag, september 27, 2006 09:33 |
Geweldig mooi dit, lieve groet, |
|
eye witness: | Dinsdag, september 26, 2006 22:07 |
inderdaad: mooi gedaan... |
|
Nemesis: | Dinsdag, september 26, 2006 19:11 |
Mooi gedaan - zo die rijmende tussenregels :) |
|
liefdesnestje: | Dinsdag, september 26, 2006 18:13 |
prachtig gedicht, leuk om te lezen Lovertje |
|
redactie : | Dinsdag, september 26, 2006 17:35 |
reacties zijn verwijderd graag de discussie per mail voortzetten |
|
Roland Hainje: | Dinsdag, september 26, 2006 13:47 |
weet je, deze is mooi geschreven, maar heeft een bepaalde laag, die verder gaat dan mooi.waarschijnlijk de herkennig van verwerking.. succes;) groetjes, Ro |
|
scientist: | Dinsdag, september 26, 2006 09:00 |
Wat vervelend is... naar gelang de resolutie van het beeldscherm beginnen sommige regels te ver naar links, mijn excuses. | |
sunset: | Dinsdag, september 26, 2006 08:13 |
Prachtige overgebrachte verwoording. Liefs en succes, sunset |
|
choca: | Dinsdag, september 26, 2006 08:03 |
Super!!! erg mooi.thnx voor je reactie gisteren! liefs mieke | |
_Ria_: | Dinsdag, september 26, 2006 05:52 |
Prachtig geschreven! Liefs |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 26 september 2006 | ||
Thema's: |