De koele nacht valt
En droevige tranen vullen mijn oogleden
Want herinneringen ontstaan terug
Bij het opmerken van breekbaarheid..

Fouten beging ik meermaals
Waardoor een zwarte schaduw
Van schuldgevoelens over me heerst…

Helder denken verlaat mijn ziel
En het hart drupt over van verdriet.
Spijt van je te laten gaan uit mijn toekomst
Kan je niet terugbrengen,
Want er is een angst tot herval..

Mijn leven verdween in vijf seconden
En nu voel ik me nog verder wegzakken
Bij het overwonnen geven aan mijn uitputting..

Verslagen blik ik terug
Op beelden van jou en mij
Die nu slechts nog een vervaging zijn,
Van nooit verdwenen gevoelens…