16 paden (pad 16)
Het meisje loopt op haar laatste pad.
Het pad is nogal kaal, en na een paar uur begint ze zich te vervelen.
Is haar eindstation dan toch eeuwig lopen op dit saaie pad?
Ze hoopt van niet en gaat weer door.
Het pad loopt dood...
Het pad stopt, voor haar zijn alleen dikke lagen bomen en struiken.
Ze voelt zich hopeloos, ze is zichzelf toch?
Nu alleen nog een mooie eindbestemming.
Een heerlijke plek waar ze zichzelf kan zijn.
Ze gaat zitten en sluit haar ogen.
Misschien moet ze hier gewoon wel een hutje bouwen en hier blijven leven.
Iedereen die haar deze weg geholpen heeft, de vogels, de duif, de vlinder en ook de mensen die ze tegen kwam.
Die zijn ook allemaal in het bos, en kunnen dan is langskomen.
Ja dat gaat ze doen!
Ze gaat op zoek naar hout.
Tijdens het bouwen komt ze erachter dat ze helemaal geen hut kan maken.
Het begint te schemeren en ze wordt bang.
Deze plek is onvriendelijk en eng.
Ze besluit weer terug te lopen naar de open plek.
Ze gaat op het midden staan.
De plek is hetzelfde als toen ze er voor het eerst was, toch is het anders.
Maar wat moet ze nu dan?
Ze denkt even na en dan weet ze wat ze moet doen!
Ze begint te lopen...
Richting pad 17
Het pad is nogal kaal, en na een paar uur begint ze zich te vervelen.
Is haar eindstation dan toch eeuwig lopen op dit saaie pad?
Ze hoopt van niet en gaat weer door.
Het pad loopt dood...
Het pad stopt, voor haar zijn alleen dikke lagen bomen en struiken.
Ze voelt zich hopeloos, ze is zichzelf toch?
Nu alleen nog een mooie eindbestemming.
Een heerlijke plek waar ze zichzelf kan zijn.
Ze gaat zitten en sluit haar ogen.
Misschien moet ze hier gewoon wel een hutje bouwen en hier blijven leven.
Iedereen die haar deze weg geholpen heeft, de vogels, de duif, de vlinder en ook de mensen die ze tegen kwam.
Die zijn ook allemaal in het bos, en kunnen dan is langskomen.
Ja dat gaat ze doen!
Ze gaat op zoek naar hout.
Tijdens het bouwen komt ze erachter dat ze helemaal geen hut kan maken.
Het begint te schemeren en ze wordt bang.
Deze plek is onvriendelijk en eng.
Ze besluit weer terug te lopen naar de open plek.
Ze gaat op het midden staan.
De plek is hetzelfde als toen ze er voor het eerst was, toch is het anders.
Maar wat moet ze nu dan?
Ze denkt even na en dan weet ze wat ze moet doen!
Ze begint te lopen...
Richting pad 17
Reacties op dit gedicht
| Dune*: | Woensdag, september 27, 2006 18:15 |
| Wouw..!! mooi!! Benieuwd wa pas 17 brgengt... | |
| red one: | Dinsdag, september 26, 2006 18:47 |
| is dit de laatste? of komt er toch nog en 17e? mooi.. liefs JJ |
|
| David de Ruiter 777: | Dinsdag, september 26, 2006 15:43 |
| zo pad 17 van 16 paden lukt nog niet echt de goede weg te vinden anders moeten we het pad naar de hemel maar eens gaan zoeken weten we zeker dat we op een chille plek terecht komen "innit" |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjoys | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2006 | ||
| Thema's: | ||