Vroeger
Vermoeidheid regeert nu
In mijn gebroken leven
Denkend aan vroeger
Wil ik nu voor altijd de moed opgeven
Mijn gordijnen doe ik dicht
Mijn gedachten worden afgesloten
Ongewild gaan herinneringen weer open
En ik had ze al zo vaak afgestoten…
Als in een heldere droom
Zie ik voor me het lachende gezicht van een kind
Maar het was de werkelijkheid
Ík stond daar in die wind
Op de golven van geluk
Leken mijn haren te dansen
Maar nu regeert verdriet
Eens keerden de kansen
Mijn ogen gaan weer open
De werkelijkheid treedt in
Verleden gaat nu dicht
Het heden krijgt zijn zin
In mijn gebroken leven
Denkend aan vroeger
Wil ik nu voor altijd de moed opgeven
Mijn gordijnen doe ik dicht
Mijn gedachten worden afgesloten
Ongewild gaan herinneringen weer open
En ik had ze al zo vaak afgestoten…
Als in een heldere droom
Zie ik voor me het lachende gezicht van een kind
Maar het was de werkelijkheid
Ík stond daar in die wind
Op de golven van geluk
Leken mijn haren te dansen
Maar nu regeert verdriet
Eens keerden de kansen
Mijn ogen gaan weer open
De werkelijkheid treedt in
Verleden gaat nu dicht
Het heden krijgt zijn zin
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, september 26, 2006 18:15 |
| blijf erin geloven groetjes Dirk |
|
| *tientjeuh: | Dinsdag, september 26, 2006 16:28 |
| Kop op, niet opgeven Rinkie! Je komt er wel doorheen, daar ben ik zeker van... Sterkte! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ikwilniet | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2006 | ||
| Thema's: | ||