bolwerk
De liefde die je hebt gevlucht, en nooit hebt geleefd
vlecht zich tot een droom in je lange nachten,
uitputtend, en in wilde tovering van krachten;
elk daglicht verbleekt, waarin je als schim nog zweeft.
Tot je beseft dat alles van waarde zijn weg gaat,
vlammend het bolwerk rond je hart in stukken slaat.
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Dinsdag, september 26, 2006 23:34 |
| ik hoop dat het bolwerk rond je hartje niet helemaal stuk is :-) mooi neergezet |
|
| Klaes: | Dinsdag, september 26, 2006 19:50 |
| een mooi bolwerk der poëzie groet/Klaes |
|
| Tijgertje:): | Dinsdag, september 26, 2006 17:08 |
| Prachtig omschreven, liefs |
|
| *honey*: | Dinsdag, september 26, 2006 16:51 |
| Erg mooie gedicht, ben er fftje stil van vin em heel mooi :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2006 | ||
| Thema's: | ||