Als een rots
onverzettelijk
als een rots
wil ik soms zijn
tot ik me
in je armen rol
want daar
voelt het …
veilig
en fijn
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, september 27, 2006 14:34 |
| Dat is inderdaad ook heerlijk. Liefs en warme omarmende knuf, sunset |
|
| M@rcel: | Woensdag, september 27, 2006 12:40 |
| heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
| mugje: | Woensdag, september 27, 2006 11:02 |
| Heerlijk gedichtje, ik geniet er echt van. Ik hou van je Annemieke xXx tom xXx |
|
| Artifex: | Woensdag, september 27, 2006 07:52 |
| Nieuwe insteek voor de term: rolling stone... ;) Prachtig! Liefs, Artifex. |
|
| Hilly N: | Woensdag, september 27, 2006 07:24 |
| Weer een plaatje. Liefs, Hilly |
|
| Lia van der Fluit : | Woensdag, september 27, 2006 07:10 |
| prachtig,,,;-) laifs,,,L. | |
| mums: | Woensdag, september 27, 2006 00:58 |
| je rots in de branding... liefs mums |
|
| H.J.: | Woensdag, september 27, 2006 00:37 |
| lekker er in rollen Annemieke. dan val je ook niet zo snel;) kusszs |
|
| Fata Morgana: | Woensdag, september 27, 2006 00:17 |
| Laat ik nou net ergens lezen dat je gewoon omrolt enne niet in zijn armen, kusjes op alle zere plekken, Fatazusje. | |
| mamsiemomo: | Woensdag, september 27, 2006 00:17 |
| Oh zo herkenbaar......... Al zijn we nog zo krachtig; voelen we ons oppermachtig. Toch zijn we maar heel klein en willen het liefst geborgen zijn........ Liefs, Mo |
|
| Rien de Heer: | Woensdag, september 27, 2006 00:09 |
| Wauwww.snel gedaannnnnn... Groetjes en trusten, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2006 | ||
| Thema's: | ||