ik mag trots zijn op de oefening
Zo dat heb ik gedaan,
een oefening met me boosheid.
Ik werd niet eens boos,
maar erg verdrietig en toch opgelucht.
Mocht me boosheid niet uiten,
ze waren bang dat het uit de hand zou lopen.
Oefenen met 2 groeps genoten,
dat waren me ouders.
Al praten over mezelf,
wat ik wil en voel.
Dat ik het allemaal zelf wel kan,
en dingen weer wil oppakken.
Zonder dat hen het van me afpakken,
leren om rustig te blijven.
Zonder te schreeuwen en booste worden,
ik heb het zomaar geflikt.
Om niet boos te worden,
maar bij me verstand te blijven.
En niet wat een ander wil,
maar wat ik zelf wil en kan.
Ze waren trots op me,
en ik op mezelf een keer.
Dit doet me goed,
en zal zeker verder gaan.
P.s ik mocht niet met boosheid spelen,
bang om uit de hand te lopen
dat ik mezelf niet meer onder controle heb
dus dat komt nog.
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Woensdag, september 27, 2006 23:18 |
| Wat goed van je meis... je kunt het wel! Dikke knuff, liefsliefs....switi lobi |
|
| anneke van dijk: | Woensdag, september 27, 2006 15:26 |
| goed gedaan en prima verwoord! (me = mijn) liefs, namasté, an |
|
| Aquarel: | Woensdag, september 27, 2006 15:16 |
| Je bent echt heel goed aan het werk. Echt iets om trots op te zijn. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2006 | ||
| Thema's: | ||