kan module zelfbeschadiging niet aa
Zat daar ingedoken op een stoel,
las het gedicht voor.
Over waarom ik het dee en doe,
wat ik voel en bereik daarmee.
Het werd allemaal opgeschreven,
het schrijfbord kwam vol te staan.
Ik had 35 punten voor nadelen,
kwam op 25 voor de voordelen.
Kleine veschil zat erin,
geen balans kunnen krijgen.
Zoals voor en de nadelen,
alleen praten over mij.
Ik stond op het bord en keek er naar,
raakte in een andere wereld terecht.
Geen contact met me kunnen krijgen,
al starend alleen maar voor me uit.
Waar was ik op dat moment,
was de klus kwijt.
Op zoek naar de buiten wereld,
langzaam kwam ik weer terug.
Ik kan deze module niet aan,
ik zal moeten stoppen.
Het is te zwaar en te confronterend,
morgen moet ik er verder over praten.
Over als ik doorga ermee,
of stoppen en andere keer.
Ik weet het nu niet,
zit nu zo weer in me eigenwereldje.
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Woensdag, september 27, 2006 18:36 |
| depersionalisatie...bekend verschijnsel,ik herken dit weer,mooi geschreven angel,mooi en rakend...vers?liefs en veel sterkte,littlexxx | |
| anneke van dijk: | Woensdag, september 27, 2006 18:00 |
| wanneer het te confronterend wordt ga je als het ware even uit te lichaam, vandaar dat er geen contact mogelijk is... het is ook zwaar...! (dee = deed; klus = kluts) liefs, namasté, an |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2006 | ||
| Thema's: | ||