ik erger me kapot
aan haar
maar ik moet er mee leven
ze is altijd daar
ze is familie
en niet zo'n beetje ook
zal het er mee moeten doen
de droom gaat op in rook
ben het zat
met haar te leven
maar ik kan haar niet wegwuifen
ze doet me beven..
zij is een van de belangrijkste personen
in mijn leven
maar zo'n haat gaat in mij schuil
voor mij is ze gewoon grof vuil
zal haar moeten accepteren
ze is een belangrijk deel
maar als het kon
zou ik haar vermoorden
harde, harde woorden
niet dat ik ze ooit echt laat uitkomen
maar wel in mijn gedachten
ik kan alleen maar smachten
en wachten,
totdat ze weg is
want anders gaat het zeker mis..