Niet meer bang
Stil en zwijgend kijk je me aan.
Zachte en tedere woorden fluisterend.
Diep in elkaars ogen kijkend.
We zijn gaan bouwen met één steen.
Één steen in het duister.
Nu hebben we het samen licht gemaakt.
We zijn een toekomst gaan boetseren met klei.
Ik hoef nooit meer bang voor het donker te zijn.
Met jou samen aan mijn zij.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, september 28, 2006 16:38 |
| Dit is hoopvol positief mooi. Liefs, sunset |
|
| Aquarel: | Donderdag, september 28, 2006 16:06 |
| Samen sterk in de liefde.. Veel geluk, Aquarel |
|
| xxlauriexx: | Donderdag, september 28, 2006 14:54 |
| Lief en mooi verwoord! wens jullie veel geluk! liefs laurie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjarlotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
| Thema's: | ||