roos
diep in het binneste van mezelf,
zit een roos,
die zorgt voor pijn en verdelf,
hij schijnt me bij in de mooie dagen van het leven,
maar in de mindere dagen,
kan hij me zo verdomd veel pijn geven,
iedere keer verdwijt een stukje van mij,
in de dagen dat het minder gaat,
wie staat me bij?
iedere keer weer een een gat erbij,
totdat je helemaal leeg bent gevreten,
wat blijft er nog over van mij?
zit een roos,
die zorgt voor pijn en verdelf,
hij schijnt me bij in de mooie dagen van het leven,
maar in de mindere dagen,
kan hij me zo verdomd veel pijn geven,
iedere keer verdwijt een stukje van mij,
in de dagen dat het minder gaat,
wie staat me bij?
iedere keer weer een een gat erbij,
totdat je helemaal leeg bent gevreten,
wat blijft er nog over van mij?
Reacties op dit gedicht
| Larissa: | Dinsdag, januari 01, 2002 21:39 |
| Zoals gewoonlijk prachtig...Dikke kus LARISSA Lees ajb mijn mailtje.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||