woelige zeeën...
als een schip
dat land zoekt,
vind ik mezelf
dobberend
op een verlaten
woelige zee
met ruwe rotsen
zich uitend
in verkeerde
gedachten.
Laat me land
vinden,
zonder schipbreuk
heelhuids
niet zoals
het voelt,
gespleten,
die
persoonlijkheid....
Reacties op dit gedicht
| katiake: | Vrijdag, september 29, 2006 19:48 |
| mooi geschreven... knufie katia |
|
| Tijgertje:): | Donderdag, september 28, 2006 22:08 |
| erg pakkend geschreven.. sterkte en megaknuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ice queen | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
| Thema's: | ||