en nou ben ik eens laf
Ik zou het graag willen,
maar het kan niet meer.
Maar jullie weten het,
ik kan geen nee zeggen.
Praten met mijn verpleegster,
geen mensen meer ter hulp zijn.
Dat vind ik echt heel moeilijk,
zomaar mensen laten stikken.
Maar ik moet dagelijks aanhoren,
van andere ik wil dood.
Niet meer willen leven,
geen toekomst meer zien.
Ik kan dat niet meer aanhoren,
de dood is geen oplossing.
Er moet geknokt worden,
vechten in het dagelijkse leven.
Hoe zwaar en moeilijk ook,
Ik kom er zelf niet uit.
Ik ben al zo lang bezig,
om mezelf terug te vinden.
Ik kan dat er dus niet bij hebben,
ik moet mezelf zoeken.
Mijn dromen waar gaan maken,
en dat kan niet met de dood.
Straks ben ik weer beter,
en kan ik er weer zijn.
Maar nu niet meer,
want wil door dat aan te horen niet weer opgenomen worden.
P.s nu ben ik meschien wel heel laf
maar we kunnen elkaar niet
helpen als we allemaal in de shit zitten.
Reacties op dit gedicht
| jantje maan: | Vrijdag, september 29, 2006 19:42 |
| pracht gedicht , en van lafheid es hier ver van sprake , meer nog jou valt niets op te merken , lieve groetjes en sterkte jantje maan |
|
| Littledolphin: | Vrijdag, september 29, 2006 18:00 |
| je bent ver van laf...kop op.sterk gedicht,liefs little | |
| norgie: | Vrijdag, september 29, 2006 16:34 |
| goed van je,liefs norgie | |
| Aquarel: | Vrijdag, september 29, 2006 16:21 |
| Dit vind ik niet laf. Det vind ik heel erg sterk van je, om duidelijk aan te kunnen geven dat je voor jezelf kiest en zelfs waarom. Ik ben erg blij dit te lezen. Liefs, Aquarel |
|
| red one: | Vrijdag, september 29, 2006 16:18 |
| dat kan toch ook niet meis, je hebt het zelf gelezen bij mijn gedicht: zijn wie ik zijn zal, je stemt er zelf mee in!!!!!!! liefs JJ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2006 | ||
| Thema's: | ||