22 jaar en nu al
Nog maar 22 jaar,
dus nog lang niet klaar.
Maar ik heb zo geen leven,
kan mezelf en andere niks meer geven.
Zoveel verdriet en pijn,
niks lijkt nog zo fijn.
Maanden al in therapie,
door een vreselijke depressie.
Moeten leven met bordeline,
voelen zo eenzaam en klein.
Me lichaam maak ik steeds kapot,
en me ziel is helemaal verrot.
Nog maar 22 jaar,
en het is maar dat ik voor me uit straal.
Niet meer kunnen dromen,
en maar niet uit deze elende uitkomen.
Reacties op dit gedicht
| appelboom: | Zaterdag, september 30, 2006 18:02 |
| Héél erg herkenbaar.. ik dacht dat ik Borderline had, maar blijkbaar heb ik nu een depressie. Ik begrijp je helemaal, alleen kunnen we nu nog maar hopen op beterschap. Liefs, sterkte, appelboom |
|
| switi lobi: | Zaterdag, september 30, 2006 00:56 |
| Lieve schat, blijf volhouden, pak alle hulp die je aangeboden wordt aan maar verwacvht niet dat het morgen voorbij is....het heeft heel veel tijd nodig. JIJ hebt heel veel tijd nodig. Dag lieverd, probeer wat rust te nemen....dikke kus, liefsliefs....switi lobi |
|
| anneke van dijk: | Vrijdag, september 29, 2006 22:48 |
| er is gelukkig niets mis met je ziel.. alleen je gedachtengang is erg negatief! je komt hier heus wel uit, het heeft alleen nog wat tijd nodig!! liefs, namasté, an |
|
| myrkvi : | Vrijdag, september 29, 2006 19:22 |
| Ik weet dat het allemaal moeilijk voor je is en dat je vecht voor veel dingen. Elke keer een stapje verder ondanks pijn en verdriet veel liefs myrkvi |
|
| red one: | Vrijdag, september 29, 2006 18:58 |
| lieverd... ik heb ff geen woorden voor sorry... liefs JJ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 september 2006 | ||
| Thema's: | ||